‘विचारहरू कुर्दैनन्, त्यसैले म पनि कुर्दिनँ’ : सरोज ओझा (लेखक)

साझा पाना २०८१ फागुन १९ गते १५:२५ मा प्रकाशित

(सरोज ओझा एक स्थापित लेखक हुनुहुन्छ । समाचार लेखकसहित कथा, कविता, जीवनी, लेख आदिमा उहाँले निरन्तर कलम चलाउँदै आउनुभएको छ। अङ्ग्रेजी र नेपाली दुवै भाषामा लेख्दै आउनुभएका ओझासँग साझापानाका सम्पादक राधेश्याम तिमलसिना (पुकार)ले अन्तर्राष्ट्रिय लेखक दिवसको अवसर पारेर गर्नुभएको वार्तालापको सम्पादित अंश यहाँ प्रस्तुत गरिएको छ ।)

अन्तर्वार्ता:

अन्तर्वार्ताकार: तपाईं वर्षौँदेखि लेखनमा संलग्न हुनुहुन्छ। यो रुचि कसरी विकसित भयो?

ओझा: लेखन मेरो जीवनको अभिन्न अंग हो। जब लेखनप्रति प्रेम जाग्छ, तब त्यो बाध्यता नभई रहर बन्दो रहेछ। एकचोटि रहर जागेपछि लेखनी स्वाभाविक रूपमा बग्न थाल्छ। लेखन मेरो लागि केवल पेशा वा रुचिको विषय मात्र होइन, यो मेरो भावना र विचार अभिव्यक्त गर्ने माध्यम हो। बाल्यकालदेखि नै म शब्दहरूसँग खेल्न थालेको हुँ। चाहे कविता होस्, लेख होस्, वा कथा, म समाज र सर्जकहरूबाट सधैं प्रेरित रहँदै आएका विचारहरूलाई मूर्त रूप दिन उत्साहित रहन्छु।

अन्तर्वार्ताकार: सामान्यतया, तपाईं दैनिक कति समय लेख्नुहुन्छ?

ओझा: म प्रायः दिनमा ६-७ घण्टा लेख्छु। मेरो लेखन समय निश्चित छैन, परिस्थिति अनुसार समायोजन गर्छु। कहिलेकाहीँ मध्यरातमा पनि लेख्छु, किनकि विचारहरू कुर्दैनन्, त्यसैले म पनि कुर्दिनँ।

अन्तर्वार्ताकार: तपाईंको लेखनको दायरा निकै फराकिलो छ। कविता, समाचार लेख, टेलिभिजन स्क्रिप्ट, जीवनी लेखन र धेरै अन्य विधाहरूमा, यी फरक-फरक शैलीहरूबीच कसरी समायोजन गर्नुहुन्छ?

ओझा: प्रत्येक विधाको आफ्नै लय हुन्छ। कविता भावना प्रधान र स्वतन्त्र बग्ने हुन्छ, समाचार लेखन सटीक र गतिशील हुन्छ, टेलिभिजन स्क्रिप्टले दृश्यात्मक सोच माग्छ भने जीवनी लेखन गहिरो अनुसन्धान र सहानुभूति आवश्यक पर्ने विधा हो। म विषय अनुसार आफ्नो सोच बदल्छु। यो ठीक उस्तै हो, जस्तो कि संगीतकारले फरक-फरक वाद्य बजाउँछ, तर सबैले मिलेर एक सुन्दर संगीत सिर्जना गर्छन्। अहिले म एक मानवतावादी नेताको जीवनी लेखन र स्मारिका सम्पादन कार्यमा व्यस्त छु।

अन्तर्वार्ताकार: एकै समयमा जीवनी लेखन र स्मारिका सम्पादन गर्दै गर्दा तपाईंलाई कस्ता चुनौतीहरू आउँछन्?

ओझा: मानवतावादी नेताको जीवनी लेख्नु भनेको मात्र घटनाहरूको वर्णन गर्नु होइन, यो त उनको दर्शन र प्रभावलाई जीवन्त बनाउनु हो। स्मारिका सम्पादन गर्दा भने, त्यसको उद्देश्यलाई सुन्दर तरिकाले प्रस्तुत गर्नुपर्छ। यी दुई फरक विधामा काम गर्दा स्पष्टता, विश्वसनीयता, र पाठकहरूको संलग्नतालाई ध्यानमा राख्नु महत्त्वपूर्ण हुन्छ। एक लेखकका रूपमा फरक विधामा लेख्दा परिष्कृत लेखनीलाई आत्मसात गर्नु आवश्यक हुन्छ। समय व्यवस्थापन एक प्रमुख चुनौती हो, तर अन्यथा, यी कार्यहरू मलाई सधैं प्रेरित गर्छन्।

अन्तर्वार्ताकार: समाचार लेखन अनिश्चित हुन्छ। विशेष गरी मध्यरातमा समाचार लेख्नुपर्ने परिस्थिति आएमा कसरी व्यवस्थापन गर्नुहुन्छ?

ओझा: समाचार कहिल्यै कसैको पर्खाइमा हुँदैन । चाहे त्यो मध्यरात होस् वा बिहान सबेरै, समाचार लेख्न आवश्यक परे म लेख्छु। यो क्षणलाई समात्ने, परिस्थिति बुझ्ने, र सही जानकारी दिने कार्य हो। घटनाक्रमलाई तत्काल कैद गर्नुमा एक विशेष रोमाञ्च छ, तर यसमा जिम्मेवारी र सूक्ष्म अवलोकन पनि उत्तिकै आवश्यक पर्छ।

अन्तर्वार्ताकार: अन्त्यमा, लेखन शब्दहरूभन्दा पर तपाईंका लागि के हो?

ओझा: मेरा लागि लेखन जीवन नै हो। लेखन भनेको सोच, अनुभूति, र अनुभवहरूको प्रतिबिम्ब हो। मैले लेख्ने हरेक लेख, हरेक पंक्तिले मेरो भावनाहरूको एउटा अंश बोकेको हुन्छ। लेखन एक कहिल्यै अन्त्य नहुने यात्रा हो, जुन प्रत्येक दिन मेरो लागि अमूल्य छ।

क्याटेगोरी : विचार/बहस